Het verschil tussen een pizzabodem en een pinsabodem zit vooral in de ingrediënten, bereidingswijze en textuur.

• Een pizzabodem wordt traditioneel gemaakt van bloem, water, gist, zout en olijfolie. Het deeg wordt gekneed, uitgerold en daarna gebakken op hoge temperatuur, wat resulteert in een knapperige buitenkant met een zachte binnenkant. De klassieke pizzabodem is meestal dun, vooral in de Napolitaanse en Romeinse stijl.
• Een pinsabodem komt van de Romeinse "Pinsa Romana" en heeft een lichter, luchtiger deeg. Dit deeg bevat vaak een mix van tarwe, rijst en sojameel, wat zorgt voor een hogere hydratatie en dus meer luchtbellen in het deeg. Hierdoor is het deeg luchtiger, krokanter en makkelijker verteerbaar dan de klassieke pizza. Pinsa wordt ook meestal op lagere temperaturen gebakken en heeft een ovale vorm in plaats van rond.

In dit recept gebruiken we kant-en-klare pinsabodem, want het maken van pinsadeeg is en langdurig proces van zo'n 3 - 4 dagen. Wil je het toch een keer proberen, click dan op deze link voor het uitgebreide recept van Rutger.

We hebben deze keer de pinsa in de oven gebakken in plaats van op de BBQ. Dat laatste heeft eigenlijk wel onze voorkeur. Maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen in november de BBQ wil aansteken.

Bereiding:

• Plaats een pizzasteen in de oven en verwarm de oven voor naar 220⁰C.
• Haal de helft van de tomaten uit een blik zonder al te veel vocht.
• Pureer of prak de tomaten fijn.
• Meng de honing en de olijfolie door de tomaten en breng op smaak met wat zwarte peper en zout.
• Verdeel ± 5 eetlepels van de tomatensaus over de pinsabodem. Gebruik de rest van de saus eventueel voor een volgende pinsa.
• Rasp wat Parmezaanse kaas over de saus en verdeel de mozzarella er over.
• Verdeel de basilicumblaadjes over de pinsa en sprenkel er nog wat extra olijfolie over.
• Plaats de pinsa op de pizzasteen in de oven en bak hem in ongeveer 6 minuten gaar.

Bij een pinsa margherita zou ik een Italiaanse wijn aanraden die de eenvoudige, frisse smaken van tomaat, mozzarella en basilicum aanvult, zonder te overheersen. Ik heb een witte en een rode suggestie voor je.

• Falanghina – Deze witte wijn uit Campanië biedt een licht bloemig en fruitig profiel, met levendige zuren die goed passen bij de frisse en simpele smaken van de pinsa margherita.
• Chianti Classico – Als je liever rood drinkt, is Chianti Classico uit Toscane een geweldige keuze. Deze wijn, gemaakt van de Sangiovese-druif, heeft voldoende frisheid en lichtheid om de smaken van de tomaat en basilicum te complementeren, zonder de delicate pinsabodem te overweldigen.

Buon appetito!

22-11-2022